Głównym celem prac konserwatorskich było oczyszczenie ubiorów, odpowiednie zabezpieczenie oraz przygotowanie do bezpiecznego przechowywania i ekspozycji.
Elementy sukni oczyszczono na sucho, a następnie poddano konserwacji metodą igłową. Jedwabną podszewkę rękawów zabezpieczono przy użyciu klejów termoplastycznych na miejscowym podłożu z jedwabnej organzy.
W celu bezpiecznego przechowywania wykonano dopasowane, kilkuczęściowe wypełnienie z włókniny poliestrowej, nadające sukni prawidłową formę.

Bieliznę oczyszczono na mokro.  Większość obiektów oprócz silnego zżółknięcia była w dobrym stanie zachowania. Poważniejszych zabiegów konserwatorskich wymagała jedna halka - z licznymi, rozległymi pęknięciami materiału na całej powierzchni.
Ze względu na charakter uszkodzeń niezwykle cienkiego batystu, podjęto decyzję
o wzmocnieniu miejsc dookoła ubytków metodą klejową. Zastosowano miejscowe podłoże z jedwabnej organzy,z cienkim filmem mieszaniny termoplastycznych klejów akrylowych.

Największym wyzwaniem konserwatorskim okazały się dwa najmniejsze obiekty:
8-cm figurki z teatrzyku lalkowego. Szata wierzchnia obu lalek była w formie destruktu. Jedwabny, wzorzysty materiał zachował się jedynie wzdłuż szwów.
Przeprowadzenie konserwacji wymagało demontażu ubiorów z lalek, a następnie rozłożenia na poszczególne elementy kroju. Po odpowiednim ułożeniu fragmentów tkaniny w obrębie zrekonstruowanego kroju szaty, podklejono je na nowe podłoże
z tkaniny jedwabnej. Zastosowano akrylowe kleje termoplastyczne. Następnie ubiory zszyto wg oryginalnej techniki montażu. Pozostałe elementy lalek zostały oczyszczone na sucho, bez demontażu.